روند در فن آوری سیم پیچ موتور

روند در فن آوری سیم پیچ موتور

به دلیل چگالی عملکرد بالاتر، درایوهای EC بدون جاروبک (موتورهای کموتاسیون الکترونیکی) با روتورهای آهنربای دائم به طور فزاینده ای به جای فناوری ناهمزمان استفاده می شوند. با توجه به طراحی فشرده، در بهترین حالت می توان محتوای مس را به نصف کاهش داد. سازندگان موتورهای الکتریکی نیز خواهان انعطاف بیشتر فناوری تولید هستند. برای تولید موتورهای ناهمزمان، معمولاً از سیستم‌های کشش استفاده می‌شود که در ابتدا سیم‌پیچ‌های هسته هوا را می‌پیچانند تا بعداً آنها را با ابزار به داخل استاتور بکشند. در مقابل، سیم‌پیچ متمرکز استاتورهای EC در فرآیند تولید انعطاف‌پذیرتر است، در هنگام اجرا صرفه‌جویی در مصرف انرژی دارد، در حین کار قابل تنظیم بهتر است و به فضای کمتری نیاز دارد.

سیم پیچ مویی به طور گسترده در موتورهای الکتریکی در بخش خودرو استفاده می شود. این روش سیم پیچی مزیت فرآیند سیم پیچی خودکار را ارائه می دهد. با این حال، اندازه بزرگ هادی ها مستعد تلفات مجاورتی هستند که منجر به تلفات AC سیم پیچ زیاد می شود. روش مشابهی، سیم پیچی پلاگین، پیشنهاد شده است که در آن سیم پیچ ها از قبل با ویژگی های پلاگین (نر-ماده) ساخته شده اند. در مقایسه با سنجاق سر، روش پلاگین مزایای فرآیند سیم پیچی خودکار و اندازه هادی کوچک را ارائه می دهد، با این حال، نقطه ضعف مقاومت تماس بالا در اتصال دهنده های پلاگین می تواند منجر به ایجاد نقاط داغ حرارتی شود.